یک بررسی کارازمایی بالینی با عنوان تأثیر ژل آلوئه‌ورا در مقایسه با روغن لانولین بر بهبودی ترک پا که توسط مریم سعیدی، فاطمه زارعی، وحید ناصری سلحشور، رضوان غفارزادگان، فرشته جواهری طهرانی اعضای هیئت علمی، دانشکده های پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران ، دانشگاه علوم پزشکی تهران،ساوه و اراک انجام شد.
در این مطالعه مداخله‌ای که بر روی ۹۴ فرد مبتلا به ترک در هر دو پا انجام شد از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، مقیاس ارزیابی بالینی خشکی پا و همچنین مقیاس آنالوگ دیداری استفاده شد. نمونه‌های گروه مداخله اول از ژل آلوئه‌ورا و نمونه‌های گروه مداخله دوم از لانولین استفاده کردند. نمونه‌های گروه کنترل نیز از پلاسبوی همسان شده با داروی اصلی استفاده نمودند. درنهایت داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه ۲۳ تجزیه و تحلیل شدند.
تحلیل داده‌های مربوط به نمره مقیاس ارزیابی بالینی خشکی پا نشان داد که قبل از انجام مداخله، اختلاف معنی‌داری بین نمره خشکی پا در هر سه گروه وجود ندارد اما ۲ هفته بعد از مداخله، میانگین نمره خشکی پا در گروه مداخله اول به طور معنی‌داری پایین‌تر از گروه مداخله دوم به دست آمد (۰۲۷/۰ P=). همچنین نمره به دست آمده از مقیاس آنالوگ دیداری خشکی پا قبل از مداخله اختلاف معنی داری را در سه گروه نشان ندادند در صورتی که بعد از مداخله، میانگین نمره آنالوگ دیداری گروه مداخله اول به طور معنی‌داری (۰۷/۰ P=) کمتر از گروه مداخله دوم بود.
نتایج مطالعه نشان‌دهنده تأثیر مطلوب‌تر آلوئه‌ورا در مقایسه با لانولین در بهبودی خشکی و ترک پا است.
گروه ,مداخله ,خشکی ,نمره ,مقیاس ,ترک ,گروه مداخله ,خشکی پا ,ترک پا ,آنالوگ دیداری ,مداخله اول ,مقیاس آنالوگ دیداری ,مقیاس ارزیابی بالینی
درباره این سایت